ഒരു "പൂജ്യ" വ്യക്തിത്വം !

വളരെ പ്രശസ്തമായ ഒരു റസിഡന്‍ഷ്യല്‍ സ്ക്കൂളിന്റെ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ വന്നു്‌ എന്നെ അവരുടെ ഓഫീസിലേക്കു്‌ കൊണ്ടുപോയി. ആ സ്ക്കൂളിനു 100 വര്‍ഷം തികയുകയാണെന്നും ഈ പ്രാവശ്യം വളരെ വിപുലമായരീതിയില്‍ ഫൌണ്ടേഴ്‌സ് ഡേ ആഘോഷിക്കുകയാണെന്നും അറിയിച്ചു .പലസംസ്ഥാനങ്ങളിലായി ശാഖകള്‍ പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ചു കിടക്കുന്ന സെഞ്ചുറിയടിച്ച ഈ സ്ക്കൂളിന്റെ സുവനീര്‍ ഒരു ചരിത്ര സംഭവമാക്കനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായിട്ടാണു് എന്നെ വിളിപ്പിച്ചതു്‌. ഇതു്‌ കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു്‌ മുമ്പു്‌ നടന്നസംഭവമാണു്‌. അതു്‌ പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതുണ്ടു്‌. കാരണം അന്നു്‌ കളര്‍ പ്രിന്റിങ്ങോ ഫോട്ടോകളോ സര്‍വ്വസാധാരണമല്ലായിരുന്നു. മുഖ്യമായും കളര്‍ കവര്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ അച്ചടിക്കുക ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യവുമായിരുന്നു.

നാലുവശവും കുന്നുകളാല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന വിശാലമായ സ്ക്കൂള്‍ ചിത്രമായിരിക്കണം സുവനീറിന്റെ കവറില്‍, അനുബന്ധ ചിത്രങ്ങള്‍ വേറേയും . കളര്‍ ഫിലിം സംഘടിപ്പിച്ചു്‌ അയാള്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന തരത്തില്‍ എങ്ങനെയും പടങ്ങളെടുത്തു കൊടുക്കാം. പക്ഷേ അതു്‌ പോരാ, സ്ലൈഡ് ഫിലിം അഥവ പോസിറ്റീവ് ഫിലിമില്‍ സ്ലൈഡുകളായിട്ടാണു്‌ ആവര്‍ക്കു്‌ ചിത്രങ്ങള്‍ വേണ്ടതു്‌. മാത്രമല്ല അതു്‌ വലിയ ഫോര്‍മാറ്റില്‍ വേണംതാനും . അന്നു്‌ 35mm ക്യാമറയും ഫിലിമുകളും  ആയിരുന്നു നിലവിലുള്ളതു്‌.അയാള്‍ക്കു്‌ വേണ്ടതാകട്ടെ 120 സൈസിലുള്ളതും. ആ സ്ലൈഡ് ഫിലിമാണെങ്കില്‍ അപ്പോള്‍
കിട്ടാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതും!പോരെങ്കില്‍ അതിന്റെ പ്രോസസിങ്ങ് ചെലവു്‌ കൂടിയതും വളരെ അപൂര്‍വ്വമായി ചിലകളര്‍
ലാബുകളില്‍ മാത്രം ചെയ്യുന്നതുമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു് ഇതിനുള്ള ചാര്‍ജ് അല്പം കൂടുതലാകുമെന്ന വിവരം അദ്യമേതന്നെ ഞാന്‍ സൂചിപ്പിച്ചു. ഇഷ്ടന്‍ അതു്‌ സമ്മതിച്ചു.

പോസിറ്റീവ് ഫിലിം സംഘടിപ്പിച്ചു്‌ പറഞ്ഞ പ്രകാരം വെയിലുള്ള ഒരു ദിവസം ഫോട്ടോകള്‍ എടുത്തുപോന്നു. 12 ഫോട്ടോകളാണു്‌ അവര്‍ക്കു്‌ വേണ്ടതു്‌ . ഒരു റോളിലാകട്ടെ 12 പടങ്ങള്‍ മാത്രമേഎടുക്കാനും കഴിയൂ. ഇന്നത്തെപ്പോലെ ഡിജിറ്റല്‍ സംവിധാനങ്ങളൊന്നും അന്നു്‌ ഇല്ലാഞ്ഞതിനാല്‍ ഒരുതരത്തിലുള്ള അഡ് ജസ്റ്റുമെന്റുകളുംനടത്താനവില്ല.എല്ലാ എക്സ്പോഷറുകളും കൃത്യമായിരിക്കുകയും വേണം. ഏതെങ്കിലും ഒരെണ്ണം ശരിയാകാതെവന്നാല്‍പ്പോലും അതു് വീണ്ടും എടുക്കാനായി 12 പടങ്ങള്‍ വരുന്ന ഒരു റോള്‍ ഫിലിംകൂടി വാങ്ങി ചെലവാക്കണം. എന്നുമാത്രമല്ല പിന്നെയും അവ ഷൂട്ടുചെയ്തു്‌ പ്രോസസ്സിംഗ് കഴിഞ്ഞു്‌ വരാനുള്ള സമയവും കുറവായിരുന്നു!

ഏതായാലും രണ്ടും കല്പിച്ചു്‌ അവര്‍ പറഞ്ഞ രീതിയില്‍ സ്ക്കൂളു്‌,കുട്ടികള്‍, ക്ലസ്സ് മുറികള്‍ എല്ലാം ഒരു റോളില്‍ത്തന്നെ എടുത്തു. ഭാഗ്യത്തിനു്‌ എല്ലാം കറക്റ്റായി കിട്ടി! പറഞ്ഞ ദിവസം തന്നെ അതെല്ലാമായി സ്ക്കൂളിലെത്തി.പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ ഇതിനായി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.ആവശ്യപ്പെട്ട രീതിയിലും ആംഗിളിലും എടുത്ത ചിത്രങ്ങള്‍ അയാള്‍ക്കു്‌ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.


പിന്നെ പൈസയുടെ കാര്യത്തിലേക്കു്‌ വന്നു. ആദ്യമേ പറഞ്ഞിരുന്ന തുക ഞാന്‍ സൂചിപ്പിച്ചു .എഴുതിക്കൊണ്ടുപോയ ബില്ലും
കൊടുത്തു. പ്രിന്‍സിപ്പലിന്റെ മുഖത്തു്‌ ഏതോ ഒരു ഭാവമാറ്റം പോലെ തോന്നി. ചെറിയ ഒരു വശക്കേടു്‌  ...! കാളവാലു്‌ പൊക്കുമ്പോള്‍ കാര്യം പിടികിട്ടുമല്ലോ ! അപ്പോള്‍ 'ആകെയുള്ള തുകയില്‍ നിന്നു്‌ 200 രൂപ സാര്‍ എടുത്തിട്ടു്‌ ബാക്കി തന്നാല്‍ മതി 'യെന്നു്‌ ഞാന്‍ അറിയിച്ചു. അദ്ദേഹം കൈയ്യിലിരുന്ന ബില്ലിലേക്കും എന്റെ മുഖത്തേക്കും വീണ്ടും നോക്കി. മൊത്തത്തില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ തുക കൂടിപ്പോയോ എന്നായി എന്റെ സംശയം! അങ്ങനെ വരാന്‍ വഴിയില്ല, കാരണം എല്ലാം ആദ്യം പറഞ്ഞു്‌ സമ്മതിച്ചതാണല്ലോ..! പിന്നെ എന്താണു്‌ പ്രശ്നം..? ഒരുപക്ഷേ ഇത്രയും വലിയ ഒരു സ്ഥാപനത്തിന്റെ
പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ പദവി അലങ്കരിക്കുന്ന വ്യക്തിക്കു്‌ 200 രൂപ വച്ചു്‌ നീട്ടിയതു്‌ അദ്ദേഹത്തെ വല്ലാതെ ചെറുതാക്കിയപോലെ ഒരു തോന്നല്‍ അയാള്‍ക്കുണ്ടായിക്കാണുമോ എന്ന ഒരു ശങ്കയും എനിക്കുണ്ടായി.എന്തോ ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല!

ഒടുവില്‍ എന്റെ പരുങ്ങല്‍  കണ്ടിട്ടാകാം അയാള്‍  ഇങ്ങനെ മൊഴിഞ്ഞു . "അതു വേണ്ടാ ബില്ലില്‍ ഒരു 2000 രൂപകൂടി ചേര്‍ത്തു്‌ എഴുതിത്തന്നാല്‍ മതി" യെന്നു്‌ ! അതുവരെ അയാളോടും ആ പദവിയോടും തോന്നിയ മതിപ്പ്‌ ഒരു നിമിഷംകൊണ്ടു്‌ ഇല്ലാതായി! യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ മനസ്സു്‌ മന്ത്രിച്ചു രണ്ടായിരം രൂപയുടെ വ്യക്തിത്വത്തെയാണല്ലൊ ഇങ്ങനെ ഞാന്‍
വെറും ഇരുനൂറു രൂപയുടെതായി കുറച്ചു കളഞ്ഞതെന്നു്‌ !! എന്താ പൂജ്യത്തിന്റെ ഒരു വില !